یه چیزایی هست که آدم دوست داره فقط با یه نفر داشته باشه...
با یه نفر که اهلش باشه، حالا بگو در حد چایی خوردن...
با اهلش که باشی، دلت هم اهلش میشه، حالت رو به راه میشه...
دو تا اهل که با هم باشن، ریزترین چیزا هم از دستشون در نمیره...
ریزهای همدیگرو پیدا میکنن
و به هم گرهش میزنن، که اگه نا اهلش بیاد گره باز میشه...